Το τελευταίο διάστημα -από την λήξη των κινητοποιήσεων των διοικητικών υπαλλήλων και των φοιτητών του φθινοπώρου- θα έλεγε κανείς πως χαρακτηρίζεται από μια “κανονικότητα” και μια γενικευμένη αδράνεια. Αυτό βέβαια, ήρθε να σπάσει πριν λίγες μέρες με την έκδοση του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος του Οργανισμού του ΕΜΠ (όπως και στο ΕΚΠΑ), ο οποίος έχει συζητηθεί σε μια σειρά από διαδικασίες και θα “περάσει” από την επόμενη Σύγκλητο, ώστε να εγκριθεί τελικά από το Συμβούλιο Ιδρύματος το προσεχές διάστημα, μέχρι και τις 30/7 που έχει δώσει ως προθεσμία το υπουργείο.
Για να είμαστε ακριβείς ο Πρότυπος Οργανισμός εκδόθηκε μήνες πριν, αμέσως μετά την λήξη της απεργίας των διοικητικών, συμπεριλαμβανομένου και του οργανογράμματος της κινητικότητας-επαναπρόσληψης τους, και στην ουσία αποτελεί το “καταστατικό λειτουργίας” των ιδρυμάτων, στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου. Καταστατικό που όχι απλώς επιχειρείται να εφαρμόσει όλες οι διατάξεις της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης εν μία νυκτί (διαγραφές, πιστωτικές μονάδες, διάσπαση πτυχίων κλπ), αλλά εμπλουτίζεται σύμφωνα με τους νέους Εσωτερικούς Κανονισμούς και από νέα καινοτόμα στοιχεία περαιτέρω υποβάθμισης των πανεπιστημίων. Τόσο σε επίπεδο φοίτησης (Συνήγορος φοιτητή, πειθαρχικά), όσο και σε επίπεδο διοικητικής (συγχωνεύσεις, νέο διοικητικό μοντέλο κ.α.) και οικονομικής λειτουργίας (αυτοχρηματοδότηση, αξιοποίηση “περιουσίας” ιδρυμάτων, αξιολόγηση κ.α.).
Όλα τα παραπάνω μάλιστα μας βρίσκουν σε μια περίοδο πλήρους εντατικοποίησης των ρυθμών των σπουδών μας, με τις απαιτήσεις και το κόστος φοίτησης εντός της σχολής να αυξάνονται όλο και περισσότερο, και παράλληλα τους φοιτητές “δρομείς” από σχεδιαστήριο σε σχεδιαστήριο, χωρίς ο σύλλογος να έχει καταφέρει να συζητήσει για μήνες όλα αυτά που αφορούν άμεσα την φοιτητική καθημερινότητα και τελικά το μέλλον των σπουδών και των πτυχίων μας. Το μόνο σίγουρο είναι όμως πως το λόγο για όλα αυτά τον έχουμε εμείς, και δεν θα πρέπει να αναθέτουμε τις “ελπίδες” μας σε καμία σύγκλητο που επιχειρεί να “καλυτερεύσει” τον οργανισμό και να “εξασφαλίσει” για εμάς καλύτερους όρους εφαρμογής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης!
Κατά την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων και τη συμφωνία κατά τη λήξη της, το Υπουργείο συνέδεσε τη δυνατότητα επιστροφής των “διαθέσιμων” διοικητικών με τους Οργανισμούς των ιδρυμάτων. Έθεσε έτσι ένα μοχλό πίεσης στα ιδρύματα και τους φοιτητές, ώστε να μη μπορέσουν να αντιτεθούν στην εφαρμογή της αναδιάρθρωσης των Πανεπιστημίων, μιας και ένα ενδεχόμενο μπλοκάρισμα των Οργανισμών θα σήμαινε τη μη επαναπρόσληψη των διοικητικών. Το ζήτημα για μας δεν είναι να πάρουμε θέση στο δίλημμα που μας θέτει το υπουργείο, δηλαδή να επιλέξουμε ανάμεσα στους “εργαζόμενους και τις σπουδές μας”, αλλά να δηλώσουμε ευθαρσώς ότι δε θα αφήσουμε καμία πτυχή της αναδιάρθρωσης να εφαρμοστεί και κανέναν νέο Οργανισμό να περάσει. Ακόμα και αν αυτό απαιτεί το μπλοκάρισμα Συγκλήτων, την κατάληψη της πρυτανείας, είτε ό,τι άλλο χρειαστεί!
Κανένας οργανισμός δε θα περάσει, καμιά πτυχή της αναδιάρθρωσης δε θα εφαρμοστεί!
ΟΛΟΙ στην ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ του Φ.Σ. ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ την ΠΕΜΠΤΗ 12/6 στις 15:00 στο ΤΜΑΧ!
αριστερή κίνηση αρχιτεκτονικής | ακα-εαακ 